Obowiązek alimentacyjny wobec dziecka należy do najczęstszych spraw rozstrzyganych w sądach rodzinnych. Alimenty nie są formą „kary” dla jednego z rodziców, ale prawem dziecka do zapewnienia mu odpowiednich warunków życia.
1. Podstawa prawna
Zgodnie z art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
👉 „Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.”
2. Jak sąd ustala wysokość alimentów?
Sąd bierze pod uwagę dwie podstawowe przesłanki:
- usprawiedliwione potrzeby dziecka (np. wyżywienie, mieszkanie, edukacja, leczenie, zajęcia dodatkowe),
- możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica zobowiązanego do płacenia alimentów.
Nie zawsze liczy się faktyczny dochód, ale również realna zdolność do zarobkowania.
3. Alimenty w praktyce
- mogą być zasądzone w wyroku rozwodowym,
- wysokość można zmieniać (podwyższenie/obniżenie) w razie zmiany sytuacji,
- świadczenie nie jest ograniczone wiekiem dziecka, tylko jego zdolnością do samodzielnego utrzymania się,
- sąd może zabezpieczyć alimenty już na czas trwania procesu.
4. Co zrobić, gdy alimenty nie są płacone?
- złożyć wniosek do komornika o egzekucję,
- zawiadomić prokuraturę – niealimentacja jest przestępstwem (art. 209 k.k.),
- w niektórych przypadkach można ubiegać się o świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego.
5. Najczęstsze pytania (FAQ)
Czy alimenty należą się zawsze? – Tak, jeżeli dziecko nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.
Czy wysokość alimentów zależy od równego podziału kosztów? – Nie, sąd bada realne możliwości zarobkowe i potrzeby dziecka.
Czy alimenty można płacić w naturze (np. opłacając rachunki)? – Co do zasady nie, świadczenie musi być pieniężne, chyba że strony inaczej się porozumieją.
Podsumowanie
Alimenty to nie obowiązek wobec byłego małżonka, lecz prawo dziecka do godnych warunków życia. Wysokość świadczenia zależy od realnych potrzeb dziecka i możliwości rodziców.
